χειροπέλεκυς

-έκεως, ο, Ν

(λόγιος τ.) ένα από τά πρώτα εργαλεία κοπής που κατασκεύασε ο άνθρωπος, αποτελούμενο από κοπτική αιχμή παράλληλα συνδεδεμένη με χειρολαβή, και το οποίο χρησιμοποιείται, βελτιωμένο κάθε φορά, από την λίθινη εποχή μέχρι σήμερα, κν. τσεκούρι ή μπαλτάς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χειρ(ο)-* + πέλεκυς].